چنانچه برهمگان هویداست درین دوسال پسین کشور های پاکستان ، ایران و تاجکستان پالیسی های تازه ای را درجهت بیرون کردن مهاجرین از کشور های شان طرح و عملی نموده اندکه این تشابه درعملکرد این کشورها به وضوح دیده میشود
این تشابهات مانند برون کردن مهاجرین به اجبار و بدون درنظرداشت قوانین بین المللی و قوانین مهاجرت و همچنان رویهنامناسب یعنی زشتی وبرخورد غیر انسانی کاملا همسویی با رژیم طالبانی را نمایان میسازد
گرچه مهاجرت مردم افغانستان نسبت مشکلات امنیتی و سیاسی تقریبا نیم قرن به درازا کشیده و برای کشور های میزبان نیز مشکلاتی را بوجود آورده اما منافعی را نیز درپی داشته است. گرچه در مهاجرت و بدبختی مردم افغانستان کشور های منطقه و جامعه جهانی نقش اساسی داشته اند و سیاست های کشور های توانمند وهمسایگان باعث این این مشکل شده است بنا براین حل نمودن این مشکلات به شکل انسانی آن نیز وظیفه همین کشور هاست. چون مشکلی را که خودشان خلق کرده اند باید حل نیز کنند
همیشه از موجودیت مهاجرین درکشور های میزبان مانند ابزار سیاسی در جامعه بین المللی استفاده سوء وجود داشته و پول های گزافی نیز بنام مهاجر به کشور های ایران ، پاکستان و تاجکستان از طریق نهاد های مختلف سرازیر شده است اما اینکه به مهاجرین تعلق نگرفته حرفیست جدا که احتیاج به تحقیق بیشتر درین مورد دارد
اما برون کردن مهاجرین با شیوه های مشابه از جانب کشورهای میزبان بر علاوه اینکه انسانی نیست ، جبارانه و ستمگرانه نیز است. جاسوس خواندن مهاجرین و یا دیگر اتهامات وارده از جانب جمهوری اسلامی ناپسندانه ، غیر انسانی و ظالمانه است، طبیعیست که در جمع بییشتر از 5 ملیون مهاجر اشخاص و افراد نادرست و نامناسب وجود داشته اما نمیشود یک کتله پنج ملیونی را دزد و جاسوس خطاب کرد و برخورد نادرست با همه مهاجرین داشت
مهاجرین باز گشت شده با انکه نمیتوانند پول های خود را از صاحب کاران خویش اخذ نمایند ، پول های پیش پرداخت خانه هایشان نیز سفاکانه خورده میشود
آنعده مهاجرینی که بعد ازسرنگونی رژیم جمهوریت وارد این کشور ها شده اند زیاد تر نسبت تهدید های امنیتی وطن وماوای خود را ترک نموده تن به مهاجرت داده اند که اکثر اینها در بازگشت به مرگ روبرو شده اند یا اینکه زندانی شده اند
درجامعه طالبانی که حذف دراماتیک بانوان درجامعه وستم مردسالاری بیداد میکند و توان تنفس زنان رادرجامعه از آنان گرفته ادامه تحصیل و کاربرای بانوان وطن ممنوع شده و به ازدواج های اجباری و زیر سن تهدید میشوند، که درین میان ورود بانوان مهاجر به افغانستان به معنای اعدام و زندانی شدن این قشر عظیم ، حتمی و دور از امکان نیست
گفته شده که اکثر مهاجرین با مشکلات اقتصادی و اجتماعی و روانی دردیار هجرت روبرو بوده اند ، گرچه این مهاجرین منبع عایداتی خوبی برای کشور های میزبان اند اما باز هم نسبت منافع سیاسی و اقتصادی شان محکوم به ترک اجباری میشوند که چرایی این موضوع را در راهکار ها وسیاست های مهاجر ستیزانه ایران بخوبی میتوان دید
از کشور های میزبان توقع میرود تا اصول انسانی وقوانین بین المللی را درخصوص مهاجرت در برخورد با مهاجرین افغانی درنظر داشته و انسانیت ، حسن همجواری و آینده روابط اجتماعی ، فرهنگی ، تجاری و منطقوی خویش را درنظر داشته باشند
از نهاد های بین المللی ومدافعین حقوق بشر ومدافعین حقوق مهاجرین تمناداریم تا در تامین امنیت جانی ، مالی و روانی مهاجرین توجه داشته در گفتگو وروابط با کشور های میزبان جهت ایجاد تسهیلات لازم در جلوگیری از بازگرداندن مهاجرین به افغانستان جلوگیری نمایند
اگر روزی افغانستان دارای یک دولت مقتدر گردد و با عقده هاییکه در دل مردم جا گرفته است کشور های همسایه به خصوص ایران از انتقام مردم برحذر نخواهد بود
زنان افغانستان با همه نابسامانی های کنونی ،دارند زیر چکمه های ستم عصر له میشوند و توان زندگی در افغانستان را ندارند و اگر به جبر در بازگرداندن بانوان افغان ادامه داده شود فاجعه بزرگ تاریخی رقم خواهد خورد و همسایگان درین امر مسوول و جوابگو خواهد بود
همچنان از کشور های مهاجر پذیر تقاضا مندیم تا در جذب مهاجرین و انتقال آنها به کشور های شان با جدیت و سرعت عمل کوشیده و کماکان در انتقال مهاجرین به کشور های شان بکوشند
میرویس خاورین
5sxiyt